Menu
Δίκτυο συνεργατών

Οδηγός καλλιέργειας θερμοκηπίων

Προτεινόμενοι τύποι:

Βασική λίπανση

1. Εισαγωγή

Οι θερμοκηπιακές καλλιέργειες σε έδαφος είναι ένα εντατικό σύστημα παραγωγής όπου τα φυτά καλλιεργούνται μέσα σε ελεγχόμενο περιβάλλον που τα προστατεύει από τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες. Σε αντίθεση με τις υδροπονικές ή αεροπονικές καλλιέργειες, τα φυτά αναπτύσσονται σε φυσικό έδαφος, το οποίο βελτιώνεται για να ικανοποιήσει τις θρεπτικές ανάγκες των καλλιεργειών.

Χαρακτηριστικά των συμβατικών θερμοκηπίων:

  • Χρήση φυσικού εδάφους ως υπόστρωμα ανάπτυξης.
  • Ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας, υγρασίας και φωτισμού.
  • Ευελιξία στη διαχείριση νερού και λιπασμάτων μέσω υδρολίπανσης.
  • Προστασία από αντίξοες καιρικές συνθήκες (παγετός, χαλάζι).
  • Παρατεταμένη καλλιεργητική περίοδος και αυξημένες αποδόσεις.
  1. Παραγωγικότητα και Απόδοση:
  • Συνεχής παραγωγή όλο τον χρόνο, ανεξαρτήτως εποχής.
  • Υψηλές αποδόσεις λόγω ελεγχόμενων συνθηκών ανάπτυξης.
  1. Οικονομικά Οφέλη:
  • Επέκταση της καλλιεργητικής περιόδου και δυνατότητα εμπορίας εκτός εποχής με υψηλότερες τιμές.
  • Βελτιωμένη ποιότητα προϊόντων, αυξάνοντας την εμπορική τους αξία.
  1. Περιβαλλοντικά Οφέλη:
  • Μείωση κατανάλωσης νερού με στοχευμένη άρδευση και υδρολίπανση.
  • Περιορισμός χρήσης φυτοφαρμάκων μέσω ολοκληρωμένων συστημάτων προστασίας (IPM).
  1. Ευελιξία και Προσαρμοστικότητα:
  • Δυνατότητα καλλιέργειας ποικίλων ειδών (λαχανικά, φρούτα, αρωματικά φυτά).
  • Εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογιών όπως αισθητήρες εδάφους και συστήματα ακριβείας.

2. Καλλιεργούμενα Είδη σε Θερμοκήπια

Τα λαχανικά αποτελούν το 70–80% των θερμοκηπιακών καλλιεργειών λόγω της υψηλής ζήτησης και της δυνατότητας συνεχούς παραγωγής.

Ντομάτα (Solanum lycopersicum):

  • Κατάλληλες ποικιλίες: Υβρίδια υψηλής παραγωγής (π.χ., βελτιωμένες για αντοχή σε ασθένειες).
  • Απαιτήσεις θρέψης: Υψηλές σε Κάλιο (K) και Άζωτο (N) για ανάπτυξη καρπών.
  • Λίπανση: Υδρολίπανση με προγράμματα ισορροπημένων στοιχείων (π.χ., N-P-K 10-10-30+ΙΧΝ).

Αγγούρι (Cucumis sativus):

  • Κατάλληλες ποικιλίες: Παρθενοκαρπικές για θερμοκηπιακή παραγωγή.
  • Απαιτήσεις θρέψης: Κάλιο (K) για αντοχή και ποιότητα καρπών, Ασβέστιο (Ca) για αντοχή στο σκάσιμο.
  • Λίπανση: Συχνές εφαρμογές υδρολίπανσης με έμφαση στο Κάλιο.

Πιπεριά (Capsicum annuum):

  • Κατάλληλες ποικιλίες: Χρωματιστές πιπεριές και γλυκές ποικιλίες.
  • Απαιτήσεις θρέψης: Φώσφορος (P) για ανάπτυξη ριζών και Κάλιο (K) για αύξηση μεγέθους καρπών.
  • Λίπανση: Ισορροπημένη παροχή μακροστοιχείων και ιχνοστοιχείων με διαφυλλικούς ψεκασμούς και υδρολίπανση.

Μαρούλι (Lactuca sativa):

  • Κατάλληλες ποικιλίες: Φύλλων (τύπου Batavia) και Iceberg.
  • Απαιτήσεις θρέψης: Υψηλή ανάγκη σε Άζωτο (N) για βλαστική ανάπτυξη.
  • Λίπανση: Ταχεία απορρόφηση με διαφυλλική θρέψη για βελτίωση της ανάπτυξης.

Αυτή η κατηγορία είναι ιδανική για μικρές εκτάσεις λόγω υψηλής αξίας και ζήτησης σε φαρμακευτικά και αρωματικά προϊόντα.

Βασιλικός (Ocimum basilicum):

  • Απαιτήσεις θρέψης: Ισορροπημένα λιπάσματα (N-P-K 20-20-20+ΙΧΝ).
  • Λίπανση: Μικρές, συχνές δόσεις για συνεχή παραγωγή φύλλων.

Μαϊντανός (Petroselinum crispum):

  • Απαιτήσεις θρέψης: Άζωτο (N) και Μαγνήσιο (Mg) για πράσινη βλάστηση.
  • Λίπανση: Υδρολίπανση με Νιτρικό Άζωτο και θειικό μαγνήσιο.

Δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis):

  • Απαιτήσεις θρέψης: Φώσφορος (P) για ανάπτυξη ριζών.
  • Λίπανση: Διαφυλλική εφαρμογή ιχνοστοιχείων όπως σίδηρος (Fe).

Οι φράουλες καλλιεργούνται σε κοινά θερμοκήπια για πρώιμη παραγωγή και υψηλές τιμές πώλησης.

  • Απαιτήσεις θρέψης:
    • Κάλιο (K) για ανάπτυξη καρπών και ποιότητα.
    • Ασβέστιο (Ca) για αντοχή σε σήψεις.
    • Βόριο (B) για ανάπτυξη ανθέων.
  • Λίπανση:
    • Υδρολίπανση με ισορροπημένα λιπάσματα (N-P-K 10-10-30+ΙΧΝ) κατά την καρπόδεση.
    • Διαφυλλικοί ψεκασμοί με ασβέστιο και μαγνήσιο για ανθεκτικότητα στους καρπούς.
  1. Μύρτιλα (Vaccinium spp.):
  • Υψηλή ζήτηση και υψηλή απόδοση σε όξινα εδάφη (pH 4,5–5,5).
  • Εξειδικευμένη θρέψη με θειικό κάλιο και θειικό σίδηρο.
  1. Κηπευτικά Μικρής Κλίμακας:
  • Κολοκύθια, μελιτζάνες και σπανάκι για ποικιλία προϊόντων.
  • Αμειψισπορά με εναλλαγή καλλιεργειών για αποφυγή εξάντλησης εδάφους και ανάπτυξης παθογόνων.

3. Θρέψη και Λίπανση σε Θερμοκήπια

Η ανάλυση εδάφους αποτελεί το σημείο εκκίνησης για τη σωστή διαχείριση της λίπανσης σε θερμοκήπια. Παρέχει ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τη χημική σύσταση του εδάφους, τα επίπεδα θρεπτικών στοιχείων και τις φυσικές ιδιότητες, βοηθώντας στη στοχευμένη εφαρμογή λιπασμάτων.

Η ανάλυση εδάφους προσδιορίζει:

  1. Μακροστοιχεία:
  • Άζωτο (N), Φώσφορος (P), Κάλιο (K) , Μαγνήσιο (Mg),.
  1. Ιχνοστοιχεία:
  • Σίδηρος (Fe), Βόριο (B), Ψευδάργυρος (Zn), Μαγγάνιο (Mn).
  1. pH και Ηλεκτρική Αγωγιμότητα (EC):
  • Καθορίζουν τη διαθεσιμότητα των θρεπτικών στοιχείων.
  1. Οργανική Ύλη (OM):
  • Δείκτης γονιμότητας και ικανότητας συγκράτησης θρεπτικών στοιχείων.
  1. Ικανότητα Ανταλλαγής Κατιόντων (CEC):
  • Δυνατότητα του εδάφους να συγκρατεί και να αποδεσμεύει θρεπτικά στοιχεία.

Οφέλη της Ανάλυσης Εδάφους:

  • Αποφυγή υπερλίπανσης που μπορεί να οδηγήσει σε τοξικότητα ή αλατότητα.
  • Μείωση κόστους μέσω στοχευμένων εφαρμογών λιπασμάτων.
  • Βελτίωση της παραγωγικότητας και της ποιότητας των καλλιεργειών.
  • Διατήρηση περιβαλλοντικής ισορροπίας με περιορισμό των απωλειών νιτρικών.

Η σωστή λήψη δειγμάτων εδάφους είναι απαραίτητη για την ακρίβεια των αποτελεσμάτων.

Βήματα Δειγματοληψίας:

  1. Χρόνος Δειγματοληψίας:
  • 1–2 μήνες πριν τη φύτευση ή την προσθήκη λιπασμάτων.
  1. Επιλογή Σημείων Δειγματοληψίας:
  • Χωρισμός του αγρού σε ομοιογενείς ζώνες ανάλογα με τη χρήση (π.χ., διαφορετικά φυτά ή συνθήκες εδάφους).
  • Λήψη 10–15 δειγμάτων από κάθε ζώνη σε βάθος 20–30 cm.
  1. Ανάμιξη και Επεξεργασία Δειγμάτων:
  • Ενιαίο δείγμα 1–2 κιλών μετά από ανάμιξη των υποδειγμάτων.
  1. Ανάλυση Εργαστηρίου:
  • Έλεγχος για μακροθρεπτικά και μικροθρεπτικά στοιχεία, pH, EC και οργανική ύλη.

Η σωστή ερμηνεία των αναλύσεων καθοδηγεί τις στρατηγικές λίπανσης.

  1. pH Εδάφους:
  • Βέλτιστο pH: 6,0–6,8 για τα περισσότερα λαχανικά.
  • Προσαρμογές:
    • Προσθήκη ασβεστίου (CaCO₃) για αύξηση pH σε όξινα εδάφη.
    • Χρήση θειικού αμμωνίου ή θειικού σιδήρου για μείωση pH σε αλκαλικά εδάφη.
  1. Ηλεκτρική Αγωγιμότητα (EC):
  • Βέλτιστη EC: 1,2–2,5 dS/m.
  • Υψηλή EC: Απαιτεί έκπλυση αλάτων με άρδευση.
  • Χαμηλή EC: Υποδηλώνει ανάγκη για περισσότερη λίπανση.
  1. Οργανική Ύλη (OM):
  • Ιδανικό ποσοστό: 2–3% για εύφορο έδαφος.
  • Βελτίωση με προσθήκη:
    • Κομπόστ, ζωική κοπριά ή φυτικά υπολείμματα.
  1. Μακροστοιχεία και Μικροστοιχεία:
  • Άζωτο (N):
    • Ελάχιστο: 20–40 mg/kg για ανάπτυξη φυλλώματος.
  • Φώσφορος (P):
    • Ιδανικό επίπεδο: 10–30 mg/kg για ανάπτυξη ριζών.
  • Κάλιο (K):
    • Ιδανικό επίπεδο: 150–300 mg/kg για ποιότητα καρπών.
  • Ασβέστιο (Ca) και Μαγνήσιο (Mg):
    • Ισορροπία για διατήρηση φυσιολογικών διαδικασιών.

Η εξατομίκευση της λίπανσης είναι το επόμενο βήμα μετά την ανάλυση.

  1. Διαμόρφωση Προγράμματος:
  • Στόχοι παραγωγής και ανάγκες καλλιεργειών ανά στάδιο ανάπτυξης.
  • Διόρθωση ελλείψεων με ειδικά λιπάσματα (π.χ., βόριο, σίδηρος).
  1. Υπολογισμός Λιπάνσεων:
  • Ελλείψεις θρεπτικών στοιχείων από την ανάλυση.
  • Προσδιορισμός καθαρής απαίτησης (kg/στρέμμα) για κάθε στοιχείο.
  1. Εφαρμογή Υδρολίπανσης ή Επιφανειακής Λίπανσης:
  • Συχνές εφαρμογές μικρών δόσεων για αποφυγή απωλειών.
  • Χρήση λιπασμάτων με αναστολείς για ομοιόμορφη παροχή.

Η θρέψη των φυτών στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες βασίζεται στην παροχή μακροστοιχείων και ιχνοστοιχείων που είναι απαραίτητα για τη βλάστηση, την καρποφορία και τη γενικότερη ευρωστία των φυτών.

Τα μακροστοιχεία απαιτούνται σε μεγάλες ποσότητες και αποτελούν το θεμέλιο της φυτικής ανάπτυξης.

1. Άζωτο (N)

  • Ρόλος:
    • Προάγει την ανάπτυξη των φύλλων και των βλαστών.
    • Σημαντικό για τη φωτοσύνθεση (σύνθεση χλωροφύλλης) και τη δημιουργία πρωτεϊνών.
  • Συμπτώματα Έλλειψης:
    • Κιτρίνισμα (χλώρωση) στα παλαιότερα φύλλα.
    • Μειωμένη ανάπτυξη και παραγωγή.
  • Πηγές:
    • Νιτρικό Άζωτο (NO₃⁻): Γρήγορη απορρόφηση, κατάλληλο για υδρολίπανση.
    • Αμμωνιακό Άζωτο (NH₄⁺): Σταδιακή αποδέσμευση, βελτιώνει τη ριζοβολία.
  • Δόση:
    • 15–30 kg/στρέμμα/καλλιεργητική περίοδο ανάλογα με τη φάση ανάπτυξης.

2. Φώσφορος (P)

  • Ρόλος:
    • Ενισχύει τη ριζοβολία και την ανθοφορία.
    • Σημαντικός για τη μεταφορά ενέργειας (ATP).
  • Συμπτώματα Έλλειψης:
    • Μωβ χρωματισμός στα φύλλα και τους βλαστούς.
    • Μειωμένη ριζική ανάπτυξη.
  • Πηγές:
    • Υδατοδιαλυτά φωσφορικά λιπάσματα (π.χ., MAP – Μονοφωσφορικό Αμμώνιο).
  • Δόση:
    • 5–10 kg/στρέμμα κατά τη φύτευση.

3. Κάλιο (K)

  • Ρόλος:
    • Ρυθμίζει τη διακίνηση νερού και την αντοχή στο στρες (ξηρασία, παγετός).
    • Βελτιώνει την ποιότητα καρπών (γεύση, χρώμα).
  • Συμπτώματα Έλλειψης:
    • Καψίματα στις άκρες των φύλλων και χλωρώσεις.
    • Χαμηλή αντοχή σε μηχανικούς τραυματισμούς και ασθένειες.
  • Πηγές:
    • Θειικό Κάλιο (K₂SO₄): Χαμηλή αλατότητα, κατάλληλο για ευαίσθητες καλλιέργειες.
    • Νιτρικό Κάλιο (KNO₃): Συνδυάζει άζωτο και κάλιο για γρήγορη απορρόφηση.
  • Δόση:
    • 20–40 kg/στρέμμα ανά φάση ανάπτυξης.

4. Ασβέστιο (Ca)

  • Ρόλος:
    • Δομικό στοιχείο των κυτταρικών τοιχωμάτων.
    • Προστατεύει από ρωγμές καρπών και σήψεις (π.χ., ξηρή κορυφή ντομάτας).
  • Συμπτώματα Έλλειψης:
    • Παραμορφωμένοι καρποί και σημάδια σήψης.
  • Πηγές:
    • Νιτρικό Ασβέστιο (Ca(NO₃)₂): Κατάλληλο για διαφυλλική εφαρμογή.
  • Δόση:
    • 10–15 kg/στρέμμα μέσω υδρολίπανσης ή ψεκασμών.

5. Μαγνήσιο (Mg)

  • Ρόλος:
    • Κεντρικό στοιχείο στη χλωροφύλλη (φωτοσύνθεση).
    • Ενεργοποιητής ενζύμων για το μεταβολισμό ενέργειας.
  • Συμπτώματα Έλλειψης:
    • Κιτρίνισμα μεταξύ των νευρώσεων στα παλαιότερα φύλλα.
  • Πηγές:
    • Θειικό Μαγνήσιο (MgSO₄): Υδατοδιαλυτό και κατάλληλο για διαφυλλικές εφαρμογές.
  • Δόση:
    • 3–6 kg/στρέμμα.

6. Θείο (S)

  • Ρόλος:
    • Σύνθεση πρωτεϊνών και βιταμινών.
    • Ενίσχυση αντοχής στις ασθένειες.
  • Συμπτώματα Έλλειψης:
    • Ομοιόμορφο κιτρίνισμα νεαρών φύλλων.
  • Πηγές:
    • Θειική Αμμωνία (NH₄)₂SO₄ ή Θειικό Κάλιο (K₂SO₄).
  • Δόση:
    • 5–10 kg/στρέμμα.

Τα ιχνοστοιχεία απαιτούνται σε μικρές ποσότητες, αλλά είναι απαραίτητα για τη φυσιολογική ανάπτυξη των φυτών.

  1. Σίδηρος (Fe):
  • Σύνθεση χλωροφύλλης.
  • Προβλήματα σε αλκαλικά εδάφη (pH >7,5).
  1. Βόριο (B):
  • Ανάπτυξη ανθέων και επικονίαση.
  • Πρόληψη ρωγμών και παραμορφώσεων καρπών.
  1. Ψευδάργυρος (Zn):
  • Σύνθεση ορμονών και ενζύμων.
  • Ανάπτυξη βλαστών.
  1. Μαγγάνιο (Mn):
  • Ρυθμίζει τη φωτοσύνθεση.
  • Ενεργοποίηση ενζύμων.

Εφαρμογή:

  • Διαφυλλικοί ψεκασμοί με χηλικές μορφές (EDDHA, EDTA) για άμεση απορρόφηση.
  • Δόσεις: 0,5–1 kg/στρέμμα ανά στοιχείο, ανάλογα με τις αναλύσεις.

Η λίπανση στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες σε έδαφος πρέπει να είναι στοχευμένη και προσαρμοσμένη στις ανάγκες των φυτών σε κάθε στάδιο ανάπτυξης. Ο συνδυασμός βασικής λίπανσης, υδρολίπανσης και διαφυλλικής εφαρμογής διασφαλίζει τη βέλτιστη ανάπτυξη και παραγωγικότητα.

Στόχος:

  • Βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους πριν τη φύτευση.
  • Εξασφάλιση των απαραίτητων θρεπτικών στοιχείων για τα αρχικά στάδια ανάπτυξης.

Λιπάσματα και Δόσεις:

  1. Οργανική Ύλη:
  • Κομπόστ ή χωνεμένη κοπριά: 3–4 τόνους/στρέμμα.
  • Βελτιώνει τη δομή και την ικανότητα συγκράτησης νερού.
  1. Φώσφορος (P):
  • 10–15 kg/στρέμμα (π.χ., Μονοφωσφορικό Αμμώνιο – MAP).
  • Προάγει τη ριζοβολία και την ανάπτυξη νεαρών βλαστών.
  1. Κάλιο (K):
  • 15–20 kg/στρέμμα (π.χ., Θειικό Κάλιο – K₂SO₄).
  • Εξασφαλίζει αντοχή στο στρες και υποστηρίζει την ποιότητα καρπών.
  1. Ασβέστιο (Ca):
  • 10–12 kg/στρέμμα (π.χ., Νιτρικό Ασβέστιο – Ca(NO₃)₂).
  • Βελτιώνει τη δομή του εδάφους και μειώνει την οξύτητα (pH).

Εργασίες Προετοιμασίας:

  • Ενσωμάτωση λιπασμάτων με βαθύ όργωμα (30–40 cm).
  • Ισοπέδωση του εδάφους για ομοιόμορφη άρδευση.
  • Εφαρμογή ηλιοαπολύμανσης ή άλλης τεχνικής για καταπολέμηση εδαφογενών παθογόνων.

Στόχος:

  • Προώθηση της έντονης βλαστικής ανάπτυξης και του ριζικού συστήματος.

Λιπάσματα και Δόσεις:

  1. Άζωτο (N):
  • 10–15 kg/στρέμμα μέσω νιτρικού αμμωνίου ή ουρίας.
  • Υδρολίπανση σε μικρές, συχνές δόσεις για σταδιακή απορρόφηση.
  1. Μαγνήσιο (Mg):
  • 2–3 kg/στρέμμα (π.χ., Θειικό Μαγνήσιο – MgSO₄).
  • Βελτίωση της φωτοσύνθεσης και του μεταβολισμού ενέργειας.
  1. Μικροστοιχεία (Fe, Zn, Mn):
  • Ψεκασμοί διαφυλλικά με χηλικές μορφές (EDDHA, EDTA).
  • Δόσεις: 0,5–1 kg/στρέμμα για κάθε στοιχείο.

Τεχνικές:

  • Υδρολίπανση 1–2 φορές την εβδομάδα.
  • Ψεκασμοί (διαφυλλική λίπανση) για ταχεία απορρόφηση στα κρίσιμα στάδια ανάπτυξης.

Στόχος:

  • Βελτίωση της ανθοφορίας, της επικονίασης και της καρπόδεσης.

Λιπάσματα και Δόσεις:

  1. Φώσφορος (P):
  • 5–10 kg/στρέμμα (π.χ., Φωσφορικό Κάλιο – MKP).
  • Ενίσχυση ριζών και αντοχής των φυτών.
  1. Κάλιο (K):
  • 15–25 kg/στρέμμα (π.χ., Νιτρικό Κάλιο – KNO₃).
  • Βελτίωση της ποιότητας καρπών και αύξηση αντοχής στο στρες.
  1. Βόριο (B):
  • 0,2–0,5 kg/στρέμμα με διαφυλλικό ψεκασμό.
  • Προάγει τη γονιμοποίηση και την καρπόδεση.

Τεχνικές:

  • Υδρολίπανση ανά 3–4 ημέρες με υδατοδιαλυτά λιπάσματα.
  • Συνδυασμός με διαφυλλικούς ψεκασμούς σε κρίσιμα στάδια ανθοφορίας.

Στόχος:

  • Διατήρηση της ποιότητας καρπών και ενίσχυση της αντοχής στη μεταφορά και στο ράφι.

Λιπάσματα και Δόσεις:

  1. Κάλιο (K):
  • 5–10 kg/στρέμμα (π.χ., Θειικό Κάλιο – K₂SO₄).
  • Υποστηρίζει τη συγκέντρωση σακχάρων και τη σκληρότητα φλοιού.
  1. Ασβέστιο (Ca):
  • 10–12 kg/στρέμμα μέσω νιτρικού ασβεστίου.
  • Προστατεύει από ρωγμές και σήψεις καρπών.
  1. Ψευδάργυρος (Zn) και Μαγγάνιο (Mn):
  • Ψεκασμοί 0,3–0,5% για τη διατήρηση ποιότητας.

Η αποτελεσματική εφαρμογή των λιπασμάτων στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες εξαρτάται από τη σωστή μέθοδο εφαρμογής και τη χρονική στιγμή παρέμβασης. Οι βασικές τεχνικές είναι η βασική λίπανση, η υδρολίπανση, η διαφυλλική λίπανση και η χρήση λιπασμάτων με αναστολείς ουρεάσης και νιτροποίησης

Περιγραφή:

  • Εφαρμόζεται πριν από τη φύτευση για τη βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους.
  • Στόχος είναι η παροχή φωσφόρου (P), καλίου (K) και ασβεστίου (Ca) για την αρχική ανάπτυξη των φυτών.

Βήματα Εφαρμογής:

  1. Ενσωμάτωση Οργανικής Ύλης:
  • Προσθήκη κομπόστ ή κοπριάς.
  1. Εφαρμογή Φωσφόρου και Καλίου:
  • Προσθήκη 10–15 kg P/στρέμμα και 15–20 kg K/στρέμμα.
  1. Ισορροπία pH:
  • Ρύθμιση pH με ασβεστόλιθο (CaCO₃) ή θειική αμμωνία (NH₄)₂SO₄.
  1. Βαθύ Όργωμα (30–40 cm):
  • Ενσωμάτωση των λιπασμάτων για βελτίωση της απορρόφησης.

Πλεονεκτήματα:

  • Παρέχει μακροχρόνια διαθεσιμότητα θρεπτικών στοιχείων.
  • Βελτιώνει τη δομή του εδάφους και την ικανότητα συγκράτησης υγρασίας.
  • Ιδανική για φυτά με απαιτητικό ριζικό σύστημα.

Περιγραφή:

  • Συνδυάζει την άρδευση με λίπανση, επιτρέποντας την ομοιόμορφη παροχή θρεπτικών στοιχείων στις ρίζες.
  • Χρησιμοποιείται ευρέως στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες λόγω ακρίβειας και ευελιξίας.

Βήματα Εφαρμογής:

  1. Υπολογισμός Θρεπτικών Αναγκών:
  • Βασισμένος σε αναλύσεις εδάφους και στάδιο ανάπτυξης φυτών.
  1. Παρασκευή Θρεπτικού Διαλύματος:
  • Χρήση υδατοδιαλυτών λιπασμάτων όπως N-P-K 10-10-30+ΙΧΝ
  1. Προγραμματισμός Άρδευσης:
  • Μικρές, συχνές εφαρμογές (π.χ., 3–5 φορές/εβδομάδα).
  1. Έλεγχος Ηλεκτρικής Αγωγιμότητας (EC):
  • Βέλτιστη τιμή EC: 1,2–2,5 dS/m ανάλογα με την καλλιέργεια.

Πλεονεκτήματα:

  • Ομοιόμορφη κατανομή λιπασμάτων στο ριζικό σύστημα.
  • Αποφυγή απωλειών θρεπτικών στοιχείων από έκπλυση.
  • Δυνατότητα γρήγορης διόρθωσης ελλείψεων με άμεση απορρόφηση.
  • Ιδανική μέθοδος για φυτά με υψηλές απαιτήσεις σε νερό και θρέψη.

Περιγραφή:

  • Εφαρμογή θρεπτικών στοιχείων απευθείας στα φύλλα μέσω ψεκασμού.
  • Χρησιμοποιείται για άμεση διόρθωση ελλείψεων ή ενίσχυση ανάπτυξης σε κρίσιμα στάδια.

Κατάλληλα Θρεπτικά Στοιχεία:

  • Μικροστοιχεία (Fe, Zn, B): Απορροφώνται ταχύτερα από τα φύλλα.
  • Μαγνήσιο (Mg): Βελτιώνει τη φωτοσύνθεση και την παραγωγή ενέργειας.
  • Ασβέστιο (Ca): Προλαμβάνει ασθένειες όπως η ξηρή κορυφή σε ντομάτες.

Βήματα Εφαρμογής:

  1. Προετοιμασία Διαλύματος:
  • Χρήση χηλικών μορφών (EDDHA, EDTA) για υψηλή διαθεσιμότητα.
  1. Χρόνος Ψεκασμού:
  • Πρώτες πρωινές ή απογευματινές ώρες για μείωση εξάτμισης.
  1. Συγκέντρωση Διαλύματος:
  • Συνήθως 0,1–0,5% (π.χ., 100–500 g λιπάσματος/100 L νερού).

Πλεονεκτήματα:

  • Άμεση απορρόφηση θρεπτικών στοιχείων.
  • Ιδανική για τη διόρθωση ελλείψεων κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας.
  • Χρήση ως πρόσθετη εφαρμογή σε συνδυασμό με λίπανση μέσω εδάφους.

4. Άρδευση και Διαχείριση Νερού

  1. Στάγδην Άρδευση:
  • Παρέχει ακριβείς ποσότητες νερού απευθείας στη ριζόσφαιρα.
  • Μειώνει τις απώλειες νερού από εξάτμιση.
  • Επιτρέπει την εφαρμογή υδρολίπανσης (fertigation).
  1. Καταιονισμός (Sprinklers):
  • Κατάλληλο για φύλλα με μεγάλες απαιτήσεις υγρασίας.
  • Χρησιμοποιείται κυρίως σε φυλλώδη λαχανικά (π.χ., μαρούλι).
  1. Υδροπονία με Υπόστρωμα :
  • Χρησιμοποιεί ελεγχόμενα υποστρώματα, όπως περλίτη ή τύρφη, συνδυάζοντας νερό και λίπανση.

Ανάλυση Αναγκών Νερού:

  • Υπολογισμός απαιτήσεων με βάση:
    1. Στάδιο ανάπτυξης.
    2. Κλιματικές συνθήκες.
    3. Ικανότητα συγκράτησης νερού στο έδαφος.

Μέθοδοι Υπολογισμού:

  • Αισθητήρες Υγρασίας Εδάφους: Καταγράφουν τα επίπεδα υγρασίας σε πραγματικό χρόνο.
  • Μετρητές Εξατμισοδιαπνοής (ET): Υπολογίζουν τις απώλειες νερού από το φυτό και το έδαφος.
  • Δείκτες Χλωροφύλλης και NDVI: Παρακολουθούν το επίπεδο υγείας των φυτών για έγκαιρη αναγνώριση υδατικών ελλείψεων.

Προγράμματα Άρδευσης:

  • Στάδιο Βλάστησης: Μικρές, συχνές αρδεύσεις.
  • Στάδιο Καρποφορίας: Αυξημένος όγκος νερού για την υποστήριξη καρπών.
  • Στάδιο Ωρίμανσης: Σταδιακή μείωση για συγκέντρωση σακχάρων και ποιότητα καρπών.

Η υδρολίπανση επιτρέπει τη συνδυασμένη παροχή νερού και θρεπτικών στοιχείων μέσω των συστημάτων άρδευσης.

Πλεονεκτήματα Υδρολίπανσης:

  • Στοχευμένη παροχή θρεπτικών στοιχείων στις ρίζες.
  • Μείωση απωλειών θρεπτικών στοιχείων από έκπλυση.
  • Δυνατότητα ταχείας διόρθωσης ελλείψεων.

5. Φυτοπροστασία και Καλλιεργητικές Φροντίδες

  1. Εχθροί Εδάφους (Νηματώδεις):
  • Πρόληψη: Απολύμανση εδάφους με ηλιοαπολύμανση ή ατμό.
  • Αντιμετώπιση: Βιολογικά σκευάσματα και νηματοδοκτόνα.
  1. Ασθένειες (Μύκητες, Βακτήρια):
  • Πρόληψη: Καλή αποστράγγιση, αερισμός και απολύμανση εργαλείων.
  • Αντιμετώπιση: Μυκητοκτόνα και βακτηριοκτόνα με ολοκληρωμένη φυτοπροστασία (IPM).
  1. Εντομολογικοί Εχθροί (Θρίπες, Λυριόμιζα):
  • Πρόληψη: Παγίδες φερομονών και ωφέλιμα έντομα (π.χ., Encarsia formosa).
  • Αντιμετώπιση: Βιολογικά και χημικά εντομοκτόνα με στοχευμένες εφαρμογές.
  1. Κλάδεμα και Υποστύλωση:
  • Ενίσχυση αερισμού και αποφυγή υγρασίας που ευνοεί ασθένειες.
  1. Επιχωματισμός και Καλλιέργεια Εδάφους:
  • Βελτίωση της ανάπτυξης των ριζών και μείωση ζιζανίων.
  1. Καθαρισμός Θερμοκηπίου:
  • Απομάκρυνση φυτικών υπολειμμάτων και απολύμανση για μείωση παθογόνων.
  1. Διαχείριση Νέων Φυτεύσεων:
  • Προγραμματισμός φύτευσης για ελαχιστοποίηση προσβολών από εποχιακούς εχθρούς.

Κάνε εγγραφή στο newsletter

Νέα και χρήσιμες πληροφορίες στο e-mail σου

  • 2310 799727
  • info@ziko.gr
Facebook Youtube Linkedin Instagram

Copyright © 2025 – All rights reserved by Ziko S.A.

  • ΠΛΟΗΓΗΣΗ