Menu
Δίκτυο συνεργατών

Οδηγός καλλιέργειας ρυζιού

Προτεινόμενοι τύποι:

Βασική λίπανση

Επιφανειακή λίπανση

1. Εισαγωγή

  1. Διατροφική και Οικονομική Αξία:
  • Το ρύζι αποτελεί βασική πηγή υδατανθράκων και ενέργειας, ιδιαίτερα σε Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική.
  • Χρησιμοποιείται τόσο ως τρόφιμο όσο και ως πρώτη ύλη σε βιομηχανικές εφαρμογές (π.χ. άμυλο, οινοπνευματώδη).
  1. Παραγωγική και Εξαγωγική Δυναμική:
  • Η Ελλάδα είναι σημαντικός παραγωγός ρυζιού στην Ευρώπη, κυρίως στη Μακεδονία (Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα).
  • Το ρύζι συμβάλλει στην τοπική οικονομία μέσω των εξαγωγών και της βιομηχανίας μεταποίησης.
  1. Περιβαλλοντική Σημασία:
  • Καλλιεργείται σε υγροτοπικά συστήματα που λειτουργούν ως φυσικά οικοσυστήματα και καταφύγια άγριας ζωής.
  • Προσφέρει προστασία κατά της διάβρωσης και βελτιώνει τη συγκράτηση υδάτων.

Το ρύζι κατηγοριοποιείται με βάση:

  1. Μορφολογία Κόκκου:
  • Μακρύσπερμο (Indica): Έχει μακρύ, λεπτό κόκκο, ιδανικό για σαλάτες και πιλάφια.
  • Μεσόσπερμο (Japonica): Πιο κοντό και κολλώδες, κατάλληλο για σούπες και ριζότο.
  • Βραχύσπερμο: Ιδανικό για επιδόρπια και γλυκά.
  1. Τρόπο Παραγωγής:
  • Αρδευόμενο (Υγροφιλικό): Καλλιεργείται σε πλημμυρισμένα χωράφια και καλύπτει το 90% της παραγωγής.
  • Ξηρικό (Ανεξάρτητο από Πλημμύρα): Καλλιεργείται σε εδάφη χωρίς μόνιμη κατάκλυση, κυρίως σε ορεινές περιοχές.( Δεν υπάρχει στην Ελλάδα )

2. Βοτανικά και Φυσιολογικά Χαρακτηριστικά

  • Τύπος Ριζών: Ινώδες και εκτεταμένο ριζικό σύστημα.
  • Προσαρμογή σε Πλημμυρισμένα Εδάφη:
    • Ανάπτυξη αερόριζων (adventitious roots) για πρόσληψη οξυγόνου.
    • Σχηματισμός αερεγχύματος (aerenchyma) για τη μεταφορά οξυγόνου από τα φύλλα στις ρίζες.
  • Βάθος Ριζών: 20-30 cm σε εδάφη με επαρκή υγρασία.
  • Μορφή: Κυλινδρικός, αρθρωτός και κοίλος.
  • Ύψος: Κυμαίνεται από 50 cm έως 150 cm, ανάλογα με την ποικιλία.
  • Αρθρώσεις (Κόμβοι): Εξυπηρετούν την ανάπτυξη φύλλων και αδελφιών.
  • Ικανότητα Αναβλάστησης: Επιτρέπει την παραγωγή νέων βλαστών (αδέλφια) από τους κόμβους.
  • Μορφολογία: Γραμμικά και λογχοειδή με εναλλασσόμενη διάταξη.
  • Μήκος: 20-50 cm, ανάλογα με την ποικιλία.
  • Σημασία:
    • Διενέργεια φωτοσύνθεσης.
    • Έλεγχος διαπνοής μέσω στομάτων.
    • Συμμετοχή στην πρόσληψη ηλιακής ενέργειας για την ανάπτυξη των κόκκων.
  • Τύπος Άνθους: Ερμαφρόδιτα με αυτογονιμοποίηση.
  • Δομή:
    • Στάχυς (Panicule): Κύριο αναπαραγωγικό όργανο.
    • Άνθη (Spikelets): Κάθε στάχυς φέρει πολλαπλά άνθη που παράγουν έναν κόκκο.
  • Γονιμοποίηση: Πραγματοποιείται κυρίως μέσω αυτογονιμοποίησης, αλλά είναι δυνατή και η σταυρογονιμοποίηση σε μικρό ποσοστό.
  • Μορφή: Σαμαροειδής καρπός που περικλείεται από λεπίδες (λέπυρα).
  • Μέγεθος και Βάρος: Μήκος 5-10 mm και βάρος 20-30 mg ανά κόκκο.
  • Δομή:
    • Περιβλήματα: Περιλαμβάνουν εξωτερικό φλοιό (λέπυρα) και πίτουρο.
    • Ενδοσπέρμιο: Πλούσιο σε άμυλο και πρωτεΐνες.
    • Έμβρυο: Πηγή ενζύμων και ελαίων.
  • Διάρκεια: 7-10 ημέρες.
  • Κύριες Διεργασίες:
    • Απορρόφηση νερού και διόγκωση του σπόρου.
    • Έναρξη βλάστησης και ανάπτυξη πρωτογενών ριζών.
    • Ανάπτυξη πρώτων φύλλων.
  • Διάρκεια: 20-30 ημέρες.
  • Κύριες Διεργασίες:
    • Δημιουργία παραπλεύρων βλαστών (αδέλφια) από τους κόμβους.
    • Αύξηση της φυλλικής επιφάνειας για μέγιστη φωτοσύνθεση.
    • Προετοιμασία για τη φάση της άνθησης.
  • Διάρκεια: 5-7 ημέρες.
  • Κύριες Διεργασίες:
    • Άνοιγμα των ανθέων και απελευθέρωση γύρης.
    • Αυτογονιμοποίηση και σχηματισμός εμβρύου.
  • Διάρκεια: 25-35 ημέρες.
  • Κύριες Διεργασίες:
    • Συσσώρευση αμύλου και πρωτεϊνών στους κόκκους.
    • Ξήρανση και σκλήρυνση του καρπού.
    • Πλήρης ωρίμανση και έτοιμοι κόκκοι για συγκομιδή.
  • Θερμοκρασία:
    • Βέλτιστη: 25-35°C κατά τη βλαστική περίοδο.
    • Ελάχιστη: 10°C για βλάστηση.
    • Ανώτατη: 40°C μπορεί να προκαλέσει στειρότητα ανθέων.
  • Ηλιακή Ακτινοβολία:
    • Υψηλή ηλιοφάνεια απαιτείται για φωτοσύνθεση και ανάπτυξη κόκκων.
  • Βροχόπτωση:
    • Ιδανική: 1000-1500 mm ετησίως.
    • Σε ξηρικές περιοχές απαιτείται συνεχής άρδευση.
  • Τύπος Εδάφους:
    • Ιλυοπηλώδες και αργιλώδη εδάφη με καλή συγκράτηση νερού.
    • Ουδέτερο έως ελαφρώς όξινο pH (5,5-7,0).
  • Στράγγιση:
    • Απαραίτητη για την εναλλασσόμενη άρδευση (AWD) και την οξυγόνωση των ριζών.
  • Οργανική Ουσία:
    • Πρέπει να είναι ίση ή να υπερβαίνει το 2% για βελτίωση της δομής και της γονιμότητας.

3. Προετοιμασία Εδάφους και Σπορά

Η προετοιμασία του εδάφους έχει ως στόχο:

  • Τη δημιουργία ομοιόμορφης επιφάνειας για καλή ανάπτυξη ριζών.
  • Τη βελτίωση της συγκράτησης νερού και τη μείωση των απωλειών από εξάτμιση.
  • Την απομάκρυνση ζιζανίων και οργανικών υπολειμμάτων για μείωση του ανταγωνισμού.
  1. Άροση (Βαθύ Όργωμα):
  • Βάθος: 20-30 cm για βελτίωση της δομής του εδάφους και αερισμό.
  • Στόχος: Καταστροφή ζιζανίων και αύξηση διηθητικότητας του νερού.
  1. Κατεργασία με Δίσκους (Δισκοσβάρνισμα):
  • Θρυμματισμός μεγάλων σβόλων για δημιουργία λεπτής στρώσης σποράς.
  • Βελτίωση της επιφάνειας για ομοιόμορφη κατάκλυση νερού.
  1. Εξομάλυνση Επιφάνειας (Leveling):
  • Χρήση Laser Leveling για εξασφάλιση ομοιομορφίας.
  • Σημασία: Διευκολύνει την ομοιόμορφη κατανομή νερού κατά την άρδευση.
  1. Πλημμυρισμός (Flooding):
  • Δημιουργία στρώματος νερού 2-5 cm για μαλάκωμα του εδάφους.
  • Καταστολή των ζιζανίων μέσω ασφυξίας και απομάκρυνση σπόρων ζιζανίων στην επιφάνεια.

Η σπορά του ρυζιού προγραμματίζεται με βάση τις κλιματικές συνθήκες:

  • Άνοιξη (Απρίλιος – Μάιος): Κατάλληλη περίοδος στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας.
  • Θερμοκρασία Εδάφους: Πρέπει να είναι >15°C για να εξασφαλιστεί η ομοιόμορφη βλάστηση.
  • Κλιματολογικές Συνθήκες: Αποφεύγεται η σπορά πριν από περιόδους έντονων βροχοπτώσεων που μπορεί να προκαλέσουν διάβρωση.

4. Εισαγωγή στη Λίπανση του Ρυζιού

Η ανάπτυξη του ρυζιού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διαθεσιμότητα θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος. Η σωστή λίπανση:

  • Υποστηρίζει την ανάπτυξη ριζών και φύλλων στα αρχικά στάδια.
  • Ενισχύει τη φωτοσύνθεση και τη συσσώρευση υδατανθράκων.
  • Βελτιώνει την καρπόδεση και το γέμισμα των κόκκων.
  • Αυξάνει την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και άμυλο.
  • Ενισχύει την αντοχή σε ασθένειες, εχθρούς και στρες (ξηρασία, αλατότητα).
  1. Βελτίωση της Αρχικής Ανάπτυξης:
  • Εξασφάλιση ισχυρού ριζικού συστήματος και πυκνού αδελφώματος.
  1. Μέγιστη Απόδοση και Ποιότητα:
  • Υποστήριξη της παραγωγής υδατανθράκων και πρωτεϊνών κατά το στάδιο γεμίσματος των κόκκων.
  1. Αειφόρος Διαχείριση Θρεπτικών:
  • Διατήρηση της γονιμότητας του εδάφους.
  • Περιορισμός απωλειών λόγω έκπλυσης ή έκλυσης αερίων (π.χ. αμμωνία).
  1. Εξοικονόμηση Πόρων:
  • Μείωση της υπερλίπανσης και της ρύπανσης των υδάτων.
  • Ορθολογική χρήση λιπασμάτων με βάση τις αναλύσεις εδάφους και φυλλοδιαγνωστική.

Η ανάγκη για λίπανση εξαρτάται από διάφορους παράγοντες:

  1. Τύπος και Γονιμότητα Εδάφους:
  • Ιλυοπηλώδη Εδάφη: Καλύτερη ικανότητα συγκράτησης νερού και θρεπτικών στοιχείων.
  • Αμμώδη Εδάφη: Αυξημένες ανάγκες σε λίπανση λόγω έκπλυσης θρεπτικών.
  • Οργανική Ουσία: Εδάφη με χαμηλή οργανική ουσία χρειάζονται πρόσθετη θρέψη.
  1. Σύστημα Καλλιέργειας:
  • Πλημμυρισμένα Χωράφια: Περιορίζουν τη διαθεσιμότητα οξυγόνου και επηρεάζουν τη δυναμική του αζώτου (αναγωγή).
  • Ξηρικές Συνθήκες: Προκαλούν γρήγορη εξάντληση των θρεπτικών στοιχείων λόγω διάβρωσης και απορροής.
  1. Στάδιο Ανάπτυξης του Ρυζιού:
  • Βλάστηση και Αδέλφωμα: Απαιτείται άζωτο (N) και φώσφορος (P).
  • Γέμισμα Κόκκων: Αυξημένες απαιτήσεις σε κάλιο (K) και μικροστοιχεία (Zn, Fe).
  1. Χρήση Λιπασμάτων και Τεχνολογίας:
  • Λιπάσματα με αναστολείς ουρεάσης/νιτροποίησης (CRF): Παρέχουν σταδιακά τα θρεπτικά στοιχεία.
  • Υδρολίπανση (Fertigation): Προσαρμόζει τη θρέψη στις ανάγκες του φυτού σε πραγματικό χρόνο.

Η στρατηγική λίπανσης του ρυζιού βασίζεται στις ακόλουθες αρχές:

  1. Ανάλυση Εδάφους:
  • Προσδιορισμός των επιπέδων θρεπτικών στοιχείων πριν από τη σπορά.
  • Υπολογισμός των δόσεων λιπασμάτων βάσει των αναγκών παραγωγής (στόχος 800-1300 κιλά/στρέμμα).
  1. Εφαρμογή Κατά Στάδια Ανάπτυξης:
  • Βασική Λίπανση (Pre-plant): Παροχή φώσφορου (P) και καλίου (K).
  • Επιφανειακή Λίπανση (Top-Dressing): Προσθήκη αζώτου (N) σε πολλαπλές δόσεις.
  • Διαφυλλική θρέψη (Foliar Feeding): Παροχή ιχνοστοιχείων κατά την άνθηση και το γέμισμα των κόκκων.

1. Άζωτο (N)

Λειτουργία:

  • Προωθεί τη βλάστηση, την ανάπτυξη των φύλλων και την παραγωγή αδελφιών.
  • Συμβάλλει στην αύξηση της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες και αμυλόζη στους κόκκους.
  • Υποστηρίζει την παραγωγή χλωροφύλλης και ενζύμων.

Απαιτήσεις:

  • Προσπαρτικά (βασική λίπανση): 4-6 κιλά/στρέμμα.
  • Κατά την ανάπτυξη (επιφανειακή λίπανση): 6-10 κιλά/στρέμμα σε πολλαπλές εφαρμογές.
  • Συνολικά: 10-17 κιλά/στρέμμα για υψηλές αποδόσεις (900-1300 κιλά/στρέμμα).

Έλλειψη:

  • Κίτρινα φύλλα (χλώρωση) και περιορισμένη ανάπτυξη αδελφιών.
  • Μείωση βιομάζας και απόδοσης.

Υπερβολή:

  • Υπερβολική βλαστική ανάπτυξη, πλαγίασμα φυτών και αυξημένος κίνδυνος ασθενειών.

2. Φώσφορος (P)

Λειτουργία:

  • Προωθεί την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος.
  • Βελτιώνει την άνθηση και το γέμισμα των κόκκων.
  • Υποστηρίζει τη μεταφορά ενέργειας (ATP) και τη σύνθεση DNA.

Απαιτήσεις:

  • Βασική λίπανση πριν τη σπορά: 3-5 κιλά/στρέμμα (P₂O₅).
  • Κατά το αδέλφωμα: Πρόσθετη εφαρμογή 2-3 κιλά/στρέμμα.

Έλλειψη:

  • Καθυστερημένη ανάπτυξη και κοντοί βλαστοί.
  • Μειωμένη άνθηση και μικροί, άδειοι κόκκοι.

Υπερβολή:

  • Αδρανοποίηση μικροστοιχείων (π.χ. Zn, Fe) λόγω χημικής αλληλεπίδρασης.

3. Κάλιο (K)

Λειτουργία:

  • Βελτιώνει την αντοχή σε ασθένειες και καταπολεμά το στρες.
  • Ελέγχει τη διατήρηση της υδατικής ισορροπίας στα κύτταρα.
  • Υποστηρίζει τη μεταφορά σακχάρων στους κόκκους κατά την ωρίμανση.

Απαιτήσεις:

  • Βασική λίπανση πριν τη σπορά: 6-9 κιλά/στρέμμα (K₂O).
  • Κατά την άνθηση: 3-5 κιλά/στρέμμα.

Έλλειψη:

  • Περιφερειακά καψίματα (νεκρωτικές κηλίδες) στα φύλλα.
  • Καθυστερημένη ωρίμανση και μειωμένη αντοχή σε καταπονήσεις.

Υπερβολή:

  • Εξισορροπείται εύκολα από το φυτό χωρίς τοξικότητα.

1. Ασβέστιο (Ca)

  • Ρόλος: Ενίσχυση των κυτταρικών τοιχωμάτων και αύξηση της αντοχής σε ασθένειες.
  • Απαιτήσεις: 2-3 κιλά/στρέμμα.
  • Έλλειψη: Καθυστερημένη ανάπτυξη και εξασθένιση κυτταρικών μεμβρανών.

2. Μαγνήσιο (Mg)

  • Ρόλος: Σχηματισμός χλωροφύλλης και μεταφορά φωσφόρου.
  • Απαιτήσεις: 1-2 κιλά/στρέμμα.
  • Έλλειψη: Κιτρίνισμα παλαιών φύλλων και μειωμένη φωτοσύνθεση.

3. Θείο (S)

  • Ρόλος: Σύνθεση πρωτεϊνών και ενζύμων.
  • Απαιτήσεις: 2-3 κιλά/στρέμμα.
  • Έλλειψη: Χλωρωτικά φύλλα με λευκή απόχρωση στις κορυφές.

4. Ψευδάργυρος (Zn)

  • Ρόλος: Ενίσχυση ενζυμικών αντιδράσεων και ανάπτυξη ριζών.
  • Απαιτήσεις: 0,5-1 κιλό/στρέμμα.
  • Έλλειψη:
    • Ασθένεια “Χλώρωση Λαθούρας” με κίτρινες γραμμώσεις στα φύλλα.
    • Μειωμένη ανάπτυξη ριζών και παραγωγής.
  • Διόρθωση: Διαφυλλική θρέψη με ψευδάργυρο-EDTA.

5. Σίδηρος (Fe)

  • Ρόλος: Σύνθεση χλωροφύλλης και μεταφορά ηλεκτρονίων.
  • Απαιτήσεις: 0,3-0,5 κιλά/στρέμμα.
  • Έλλειψη: Χλώρωση νεαρών φύλλων (Fe-induced chlorosis).
  • Διόρθωση: Διαφυλλική θρέψη με χηλικό σίδηρο (Fe-EDDHA).

6. Μαγγάνιο (Mn)

  • Ρόλος: Ενζυμικές διεργασίες και φωτοσύνθεση.
  • Απαιτήσεις: 0,2-0,5 κιλά/στρέμμα.
  • Έλλειψη: Χλώρωση και στίγματα στα φύλλα.

Το πρόγραμμα λίπανσης του ρυζιού σχεδιάζεται με βάση τις ανάγκες του φυτού σε κάθε στάδιο ανάπτυξης, λαμβάνοντας υπόψη τις αναλύσεις εδάφους και τις επιδιωκόμενες αποδόσεις. Η εφαρμογή λιπασμάτων πρέπει να είναι χρονικά κατανεμημένη ώστε να εξασφαλίζεται η μέγιστη απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων και να μειώνονται οι απώλειες λόγω έκπλυσης ή αεριοποίησης.

Η βασική λίπανση παρέχει τα θρεπτικά στοιχεία που απαιτούνται για τη βλαστική ανάπτυξη και την εγκατάσταση του φυτού.

Ποσοστά Εφαρμογής (ανά στρέμμα):

Θρεπτικό Στοιχείο

Ποσότητα (κιλά/στρ.)

Στόχος

Άζωτο (N)

4-5

Ανάπτυξη ριζών και βλαστών.

Φώσφορος (P₂O₅)

3-5

Ισχυρό ριζικό σύστημα και πρώιμη ανάπτυξη.

Κάλιο (K₂O)

6-8

Αντοχή σε ασθένειες και μεταβολισμός σακχάρων.

Ψευδάργυρος (Zn)

0,5-1

Πρόληψη χλωρώσεων και ανάπτυξη ριζών.

Η επιφανειακή λίπανση συμπληρώνει τη βασική θρέψη και υποστηρίζει τα βασικά στάδια ανάπτυξης: αδέλφωμα, άνθηση και γέμισμα κόκκων.

Κατανομή Κατά Στάδιο Ανάπτυξης:

Στάδιο Ανάπτυξης

Άζωτο (N)

Κάλιο (K₂O)

Μικροθρεπτικά (Zn, Fe)

Αδέλφωμα (20-30 ημέρες)

3-4 κιλά/στρ.

2-3 κιλά/στρ.

Ψευδάργυρος (Zn): 0,5 κιλά/στρ.

Επιμήκυνση Βλαστού (40-50 ημ.)

3-4 κιλά/στρ.

3-4 κιλά/στρ.

Μαγνήσιο (Mg): 0,5 κιλά/στρ.

Άνθηση (60-70 ημέρες)

2-3 κιλά/στρ.

2-3 κιλά/στρ.

Σίδηρος (Fe): 0,3-0,5 κιλά/στρ.

Γέμισμα Κόκκων (80-100 ημ.)

2-3 κιλά/στρ.

2-3 κιλά/στρ.

Διαφυλλικά διαλύματα μικροστοιχείων.

Η Διαφυλλική θρέψη χρησιμοποιείται για την ταχεία διόρθωση ελλείψεων μικροθρεπτικών στοιχείων και την ενίσχυση της παραγωγής σε κρίσιμα στάδια.

Κρίσιμα Στοιχεία και Εφαρμογές:

Στοιχείο

Συγκέντρωση Διαλύματος

Στάδιο Εφαρμογής

Ψευδάργυρος (Zn)

0,5% – 1%

Αδέλφωμα και επιμήκυνση βλαστού.

Σίδηρος (Fe)

0,3% – 0,5%

Άνθηση και γέμισμα κόκκων.

Μαγνήσιο (Mg)

0,5%

Διαφυλλική θρέψη πριν την άνθηση.

Βόριο (B)

0,1% – 0,2%

Κατά την ανθοφορία.

Πλεονεκτήματα Διαφυλλικής θρέψης:

  • Ταχεία απορρόφηση και δράση.
  • Διόρθωση ελλείψεων σε κρίσιμα στάδια.
  • Συμβατότητα με φυτοπροστατευτικά προϊόντα (συνδυασμένες εφαρμογές).

Πλεονεκτήματα:

  • Σταδιακή παροχή θρεπτικών στοιχείων.
  • Μείωση απωλειών λόγω έκπλυσης ή έκλυσης αερίων.
  • Ενδείκνυται σε περιοχές με υψηλή βροχόπτωση ή προβλήματα έκπλυσης αζώτου.

Χρήση:

  • Βασική λίπανση πριν τη σπορά.
  • Επιφανειακή εφαρμογή μικρών δόσεων κατά την ανάπτυξη.
  1. Ανάλυση Φυλλοδιαγνωστικής:
  • Παρακολούθηση θρεπτικών επιπέδων στα φύλλα για έγκαιρη διόρθωση ελλείψεων.
  1. Αισθητήρες Θρέψης (NDVI):
  • Εκτίμηση της κατάστασης αζώτου στα φυτά με βάση τη χλωροφύλλη.
  1. Επαναληπτική Λίπανση:
  • Προσαρμογή των δόσεων ανάλογα με τις συνθήκες ανάπτυξης και τις αποδόσεις.

Η εφαρμογή λιπασμάτων στο ρύζι πρέπει να είναι στοχευμένη και να προσαρμόζεται στις ανάγκες του φυτού σε κάθε στάδιο ανάπτυξης. Κάθε φάση απαιτεί συγκεκριμένα θρεπτικά στοιχεία για τη βέλτιστη ανάπτυξη και την παραγωγή υψηλής ποιότητας κόκκων.

Περιγραφή Σταδίου:

  • Απορρόφηση νερού και διόγκωση του σπόρου.
  • Εμφάνιση πρωτογενών ριζών και πρώτων φύλλων.

Στόχοι Λίπανσης:

  • Ενίσχυση του ριζικού συστήματος και της πρώιμης ανάπτυξης.
  • Παροχή φωσφόρου για ριζοβολία και αζώτου για την έναρξη ανάπτυξης.

Θρεπτικά Στοιχεία:

  • Άζωτο (N): 3-4 κιλά/στρέμμα για γρήγορη ανάπτυξη βλαστών.
  • Φώσφορος (P₂O₅): 3-5 κιλά/στρέμμα για ισχυρό ριζικό σύστημα.
  • Κάλιο (K₂O): 4-5 κιλά/στρέμμα για αντοχή σε στρες.

Μέθοδος Εφαρμογής:

  • Βασική λίπανση με ενσωμάτωση πριν τη σπορά ή την πλημμύρα.
  • Εφαρμογή ψευδαργύρου (Zn) σε Διαφυλλική θρέψη αν διαπιστωθεί έλλειψη.

Περιγραφή Σταδίου:

  • Σχηματισμός παραπλεύρων βλαστών (αδέλφια).
  • Αύξηση της φυλλικής επιφάνειας για φωτοσύνθεση.

Στόχοι Λίπανσης:

  • Υποστήριξη της αύξησης βλαστών και της δημιουργίας αδελφιών.
  • Διατήρηση της διαθεσιμότητας καλίου για αντοχή σε ασθένειες.

Θρεπτικά Στοιχεία:

  • Άζωτο (N): 4-6 κιλά/στρέμμα για ενίσχυση της ανάπτυξης.
  • Κάλιο (K₂O): 3-4 κιλά/στρέμμα για αύξηση αντοχής.
  • Μαγνήσιο (Mg): 0,5-1 κιλό/στρέμμα για ενίσχυση της φωτοσύνθεσης.

Μέθοδος Εφαρμογής:

  • Επιφανειακή λίπανση σε υγρό έδαφος ή μέσω υδρολίπανσης.
  • Διαφυλλική θρέψη με ψευδάργυρο (Zn) και σίδηρο (Fe) για ενίσχυση της ανάπτυξης.

Περιγραφή Σταδίου:

  • Ταχύτατη αύξηση ύψους φυτών και ανάπτυξη των στάχεων.
  • Προετοιμασία για την άνθηση και τη γονιμοποίηση.

Στόχοι Λίπανσης:

  • Ενίσχυση της βλαστικής ανάπτυξης για επαρκή παραγωγή στάχεων.
  • Παροχή καλίου για μεταβολισμό υδατανθράκων και ενίσχυση αντοχής.

Θρεπτικά Στοιχεία:

  • Άζωτο (N): 3-4 κιλά/στρέμμα για ανάπτυξη φυλλώματος.
  • Κάλιο (K₂O): 4-5 κιλά/στρέμμα για ενίσχυση της αντοχής σε καταπονήσεις.
  • Φώσφορος (P₂O₅): 2-3 κιλά/στρέμμα για ενίσχυση της ρίζας.

Μέθοδος Εφαρμογής:

  • Υδρολίπανση για σταδιακή παροχή θρεπτικών στοιχείων.
  • Διαφυλλική θρέψη με μαγνήσιο (Mg) και σίδηρο (Fe) για ενίσχυση φωτοσύνθεσης.

Περιγραφή Σταδίου:

  • Άνοιγμα των ανθέων και γονιμοποίηση.
  • Σχηματισμός εμβρύων και ανάπτυξη καρπών.

Στόχοι Λίπανσης:

  • Διατήρηση επαρκών επιπέδων αζώτου και καλίου για την άνθηση.
  • Παροχή μικροστοιχείων για βελτίωση της γονιμοποίησης.

Θρεπτικά Στοιχεία:

  • Άζωτο (N): 2-3 κιλά/στρέμμα για ενίσχυση της γονιμότητας των ανθέων.
  • Κάλιο (K₂O): 3-4 κιλά/στρέμμα για προστασία από στρες.
  • Βόριο (B): 0,1-0,2 κιλά/στρέμμα για σταθερότητα ανθέων.

Μέθοδος Εφαρμογής:

  • Διαφυλλική θρέψη για την άμεση απορρόφηση μικροθρεπτικών.
  • Υδρολίπανση για διατήρηση της θρέψης κατά τη διάρκεια της άνθησης.

Περιγραφή Σταδίου:

  • Μεταφορά υδατανθράκων στους κόκκους.
  • Ωρίμανση και σκλήρυνση των κόκκων.

Στόχοι Λίπανσης:

  • Διατήρηση των αποθεμάτων καλίου για την ποιότητα των κόκκων.
  • Διόρθωση ελλείψεων μικροστοιχείων για πλήρες γέμισμα.

Θρεπτικά Στοιχεία:

  • Κάλιο (K₂O): 2-3 κιλά/στρέμμα για μεταβολισμό σακχάρων.
  • Ασβέστιο (Ca): 1-2 κιλά/στρέμμα για σταθερότητα κυτταρικών τοιχωμάτων.
  • Μαγνήσιο (Mg): 0,5 κιλά/στρέμμα για βελτίωση της ποιότητας του κόκκου.

Μέθοδος Εφαρμογής:

  • Διαφυλλική θρέψη με κάλιο και ασβέστιο για ενίσχυση της ωρίμανσης.
  • Προσεκτικός έλεγχος της υγρασίας και αποφυγή υπερβολικής λίπανσης αζώτου.

Η ανάλυση εδάφους είναι ένα βασικό εργαλείο για τη σωστή διαχείριση της λίπανσης του ρυζιού. Επιτρέπει τον ακριβή προσδιορισμό των διαθέσιμων θρεπτικών στοιχείων και συμβάλλει στον υπολογισμό των αναγκών σε λιπάσματα. Έτσι, εξασφαλίζεται η μέγιστη απόδοση, η ελαχιστοποίηση του κόστους και η προστασία του περιβάλλοντος.

  1. Δειγματοληψία Εδάφους:
  • Βάθος: 0-30 cm, όπου βρίσκονται οι περισσότερες ρίζες.
  • Περιοχές Δειγματοληψίας: Λήψη δειγμάτων από διάφορα σημεία για αντιπροσωπευτικά αποτελέσματα.
  • Χρονισμός: 2-3 μήνες πριν τη σπορά για έγκαιρο προγραμματισμό λίπανσης.
  1. Παράμετροι Ανάλυσης:

Παράμετρος

Στόχος Μέτρησης

Ιδανικά Επίπεδα για Ρύζι

pH (οξύτητα/αλκαλικότητα)

Βελτίωση διαθεσιμότητας θρεπτικών.

5,5 – 7,0

Οργανική ουσία (%)

Υποστήριξη μικροβιακής δραστηριότητας και αποθήκευσης νερού.

>2%

Άζωτο (N)

Ανάπτυξη φύλλων και αύξηση απόδοσης.

10-15 mg/kg (νιτρικά ΝΟ₃).

Φώσφορος (P)

Ισχυρό ριζικό σύστημα και άνθηση.

15-20 mg/kg (Olsen-P).

Κάλιο (K)

Αντοχή σε στρες και μεταφορά σακχάρων.

100-150 mg/kg (K₂O).

Ψευδάργυρος (Zn)

Πρόληψη ανωμαλιών και ενίσχυση ανάπτυξης.

1,0-2,0 mg/kg.

Σίδηρος (Fe)

Σχηματισμός χλωροφύλλης και πρόληψη χλωρώσεων.

4-6 mg/kg.

Περιγραφή:

  • Εφαρμογή λιπασμάτων πριν τη σπορά, κατά τη βασική προετοιμασία του εδάφους.
  • Συνήθως περιλαμβάνει φώσφορο (P), κάλιο (K) και μικροστοιχεία όπως ψευδάργυρο (Zn).

Στόχοι:

  • Δημιουργία θρεπτικού υποστρώματος για την πρώιμη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος.
  • Παροχή σταθερής βάσης θρέψης για τα αρχικά στάδια ανάπτυξης.

Τεχνικές:

  • Ενσωμάτωση στο Έδαφος:
    • Ενσωμάτωση κοκκωδών λιπασμάτων με όργωμα ή δισκοσβάρνισμα πριν την πλημμύρα.
  • Διασπορά στην Επιφάνεια:
    • Κατάλληλη για πλημμυρισμένα εδάφη, με εφαρμογή λιπασμάτων στο νερό.

Προσοχή:

  • Σε όξινα εδάφη, ο φώσφορος μπορεί να αδρανοποιηθεί. Προτιμάται η εφαρμογή σε βάθος 5-7 cm.
  • Ο ψευδάργυρος πρέπει να εφαρμόζεται με διαφυλλικό ψεκασμό αν το έδαφος έχει υψηλό pH.

Περιγραφή:

  • Εφαρμογή λιπασμάτων κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του ρυζιού, κυρίως αζώτου (N) και καλίου (K).

Στόχοι:

  • Υποστήριξη της ανάπτυξης αδελφιών, της άνθησης και του γεμίσματος των κόκκων.
  • Αντιμετώπιση πιθανών ελλείψεων που εντοπίζονται μέσω φυλλοδιαγνωστικής.

Τεχνικές:

  1. Ξηρή Διασπορά:
  • Εφαρμογή κοκκωδών λιπασμάτων σε ελαφρώς υγρό έδαφος ή στην επιφάνεια του νερού.
  • Αποφυγή εφαρμογής σε ξηρό ή κορεσμένο έδαφος λόγω απωλειών από εξάτμιση ή έκπλυση.
  1. Διαλυτά Λιπάσματα με Άρδευση:
  • Ανάμιξη λιπασμάτων στο αρδευτικό νερό για ομοιόμορφη κατανομή.
  • Κατάλληλη τεχνική για υδρολίπανση.
  1. Χωριστή Εφαρμογή σε Δόσεις:
  • Αποφυγή εφάπαξ εφαρμογής αζώτου για μείωση των απωλειών.
  • Διαχωρισμός της δόσης σε 2-3 εφαρμογές (αδέλφωμα, άνθηση, γέμισμα κόκκων).

Περιγραφή:

  • Εφαρμογή διαλυμάτων λιπασμάτων απευθείας στα φύλλα.
  • Χρήσιμη για τη γρήγορη διόρθωση ελλείψεων μικροστοιχείων.

Πλεονεκτήματα:

  • Ταχεία απορρόφηση και δράση, ιδιαίτερα σε κρίσιμα στάδια ανάπτυξης.
  • Μείωση των απωλειών θρεπτικών από το έδαφος.
  • Συνδυάζεται με φυτοπροστατευτικά προϊόντα για οικονομία εργασίας.

Εφαρμογές:

  • Ψευδάργυρος (Zn): 0,5% διάλυμα σε αδέλφωμα και άνθηση.
  • Σίδηρος (Fe): 0,3% διάλυμα για διόρθωση χλωρώσεων.
  • Βόριο (B): 0,1% διάλυμα κατά την ανθοφορία.
  • Κάλιο (K): 1-2% διάλυμα για υποστήριξη του γεμίσματος των κόκκων.

Προσοχή:

  • Η εφαρμογή πρέπει να γίνεται νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα για να αποφεύγεται η εξάτμιση.
  • Αποφυγή ψεκασμών κατά την άνθηση σε υψηλές θερμοκρασίες (>30°C).

Περιγραφή:

  • Κοκκώδη λιπάσματα με ειδική τεχνολογία που απελευθερώνουν τα θρεπτικά στοιχεία σταδιακά.

Πλεονεκτήματα:

  • Μείωση απωλειών λόγω έκπλυσης.
  • Μείωση της ανάγκης για επαναληπτικές εφαρμογές.
  • Σταθερή παροχή θρεπτικών σε όλη τη διάρκεια της καλλιέργειας.

Εφαρμογή:

  • Κατάλληλα για τη βασική λίπανση πριν τη σπορά.
  • Προτείνονται για φώσφορο και κάλιο, ενώ το άζωτο συνήθως χορηγείται επιφανειακά.
  1. Ανάλυση Εδάφους:
  • Πραγματοποιείται πριν από τη σπορά για τον υπολογισμό των αναγκών σε θρεπτικά στοιχεία.
  • Βασίζεται σε εργαστηριακά αποτελέσματα για pH, οργανική ουσία και επίπεδα N, P, K.
  1. Προσαρμογή στο Είδος Εδάφους:
  • Αμμώδη εδάφη: Χρειάζονται συχνότερη εφαρμογή μικρών δόσεων λόγω έκπλυσης.
  • Ιλυώδη-πηλώδη εδάφη: Απαιτούν χαμηλότερη συχνότητα εφαρμογών, αλλά μεγαλύτερες δόσεις.
  • Όξινα εδάφη (pH < 5,5): Απαιτούν προσθήκη ασβέστου (CaCO₃) για βελτίωση του pH.
  1. Στόχευση Ανά Στάδιο Ανάπτυξης:
  • Κατανομή των λιπασμάτων σε βασική και επιφανειακή λίπανση ανάλογα με τις ανάγκες του φυτού.
  • Ιδιαίτερη προσοχή σε κρίσιμα στάδια όπως το αδέλφωμα, η άνθηση και το γέμισμα κόκκων.
  1. Κατανομή Δόσεων:
  • Βασική λίπανση: 40-50% του συνολικού N εφαρμόζεται πριν τη σπορά.
  • Επιφανειακές εφαρμογές: Το υπόλοιπο N εφαρμόζεται σε 2-3 δόσεις κατά το αδέλφωμα και την άνθηση.
  1. Πρόληψη Απωλειών:
  • Εφαρμογή αζώτου σε υγρό, αλλά όχι κορεσμένο έδαφος, για αποφυγή έκπλυσης.
  • Αποφυγή υπερλίπανσης που οδηγεί σε πλάγιασμα και αυξημένη ευαισθησία σε ασθένειες.
  1. Χρήση Εναλλακτικών Μορφών Αζώτου:
  • Προτίμηση ουρίας με αναστολέα ουρεάσης. ( ΝBPT )
  • Μείωση έκλυσης αμμωνίας με την ενσωμάτωση λιπασμάτων στο έδαφος.
  1. Φώσφορος (P):
  • Εφαρμογή ολόκληρης της ποσότητας κατά τη βασική λίπανση, καθώς το P δεσμεύεται γρήγορα στο έδαφος.
  • Τοποθέτηση 5-7 cm κάτω από την επιφάνεια για βελτιωμένη πρόσληψη.
  1. Κάλιο (K):
  • Χορήγηση σε δύο φάσεις:
    1. 60-70% πριν τη σπορά.
    2. 30-40% κατά την άνθηση για ενίσχυση του γεμίσματος των κόκκων.
  • Χρήση χλωριούχου ή θειικού καλίου ανάλογα με την ανάγκη του εδάφους σε θείο (S).
  1. Ψευδάργυρος (Zn):
  • Συνηθισμένο πρόβλημα σε πλημμυρισμένα εδάφη.
  • Χρήση ψεκασμού με 0,5% διάλυμα Zn-EDTA κατά το αδέλφωμα.
  1. Σίδηρος (Fe):
  • Εμφανίζεται κυρίως σε ασβεστούχα ή αλκαλικά εδάφη.
  • Διόρθωση με ψεκασμό Fe-EDDHA σε διάλυμα 0,3-0,5%.
  1. Βόριο (B):
  • Βελτίωση της άνθησης και της γονιμοποίησης.
  • Εφαρμογή 0,1-0,2% διαλύματος κατά την άνθηση.
  1. Μαγνήσιο (Mg):
  • Απαραίτητο για φωτοσύνθεση και σχηματισμό χλωροφύλλης.
  • Ψεκασμός με 0,5-1% διάλυμα θειικού μαγνησίου (MgSO₄) κατά την ανάπτυξη βλαστών.

5. Άρδευση και Διαχείριση Νερού

Η καλλιέργεια του ρυζιού απαιτεί συνεχή παροχή νερού, ειδικά σε συστήματα καλλιέργειας με πλημμύρα. Το συνολικό ύψος νερού που απαιτείται κυμαίνεται από 800 έως 1500 mm ανάλογα με το κλίμα, τον τύπο εδάφους και την ποικιλία.

Στάδιο Ανάπτυξης

Διάρκεια (ημέρες)

Βάθος Νερού (cm)

Σημειώσεις

Βλάστηση και Αρχική Ανάπτυξη

0-15

2-3

Ελαφριά κάλυψη του εδάφους με νερό για ενίσχυση της βλάστησης.

Αδέλφωμα

15-40

3-5

Συντήρηση της υγρασίας για ενίσχυση της ανάπτυξης ριζών και βλαστών.

Επιμήκυνση Βλαστού

40-60

5-7

Αύξηση του νερού για υποστήριξη της αύξησης της βιομάζας και των στάχεων.

Άνθηση και Καρπόδεση

60-75

7-10

Κρίσιμο στάδιο για το σχηματισμό κόκκων. Απαιτείται συνεχής παροχή νερού.

Γέμισμα και Ωρίμανση Κόκκων

75-100

3-5

Μείωση της στάθμης νερού για σταθεροποίηση των φυτών και μείωση υγρασίας.

Πριν τη Συγκομιδή

100-120

0

Στραγγισμένο έδαφος 7-10 ημέρες πριν τη συγκομιδή για μείωση της υγρασίας των κόκκων.

Περιγραφή:

  • Το πιο διαδεδομένο σύστημα για το ρύζι.
  • Το νερό διατηρείται σε βάθος 5-10 cm στο χωράφι κατά τη διάρκεια των περισσότερων σταδίων ανάπτυξης.

Πλεονεκτήματα:

  • Καταστολή ζιζανίων μέσω ασφυξίας.
  • Αύξηση της διαθεσιμότητας θρεπτικών στοιχείων όπως ο φώσφορος και ο σίδηρος.
  • Βελτίωση της απόδοσης σε ποικιλίες προσαρμοσμένες σε πλημμυρισμένα εδάφη.

Μειονεκτήματα:

  • Μεγάλες απώλειες νερού λόγω εξάτμισης και διήθησης.
  • Κίνδυνος έκπλυσης θρεπτικών στοιχείων.
  • Απαιτήσεις σε υποδομές άρδευσης και αποστράγγισης.

Περιγραφή:

  • Εναλλαγή πλημμυρισμένων και ξηρών περιόδων κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης.
  • Το νερό εφαρμόζεται όταν η στάθμη πέσει 15 cm κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.

Πλεονεκτήματα:

  • Μείωση κατανάλωσης νερού κατά 25-30%.
  • Ενίσχυση της ανάπτυξης ριζών και βελτίωση πρόσληψης θρεπτικών στοιχείων.
  • Περιορισμός των εκπομπών μεθανίου λόγω οξυγόνωσης του εδάφους.

Μειονεκτήματα:

  • Απαιτείται προσεκτικός έλεγχος της υγρασίας με αισθητήρες εδάφους.
  • Μπορεί να επηρεάσει την ομοιομορφία της παραγωγής αν δεν εφαρμοστεί σωστά.

6. Φυτοπροστασία

Τα ζιζάνια αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες μείωσης της απόδοσης στο ρύζι, ανταγωνιζόμενα τα φυτά για φως, νερό και θρεπτικά στοιχεία. Η σωστή αντιμετώπισή τους ξεκινά από την πρόληψη και συνεχίζεται με χημικές και μηχανικές μεθόδους καταπολέμησης.

  1. Μουχρίτσα (Echinochloa crus-galli): Ταχέως αναπτυσσόμενο ζιζάνιο, ανταγωνίζεται έντονα το ρύζι και έχει εμφανίσει ανθεκτικότητα σε ζιζανιοκτόνα.
  2. Κόκκινο ρύζι (Oryza sativa): Άγριο ρύζι που μειώνει την ποιότητα και την απόδοση της καλλιέργειας.
  3. Νεραγριάδα (Paspalum distichum): Πολυετές ζιζάνιο που επεκτείνεται με ριζώματα και σπόρους, επηρεάζοντας τις αποδόσεις.
  4. Ραγάζι (Scirpus maritimus): Ανθεκτικό πολυετές ζιζάνιο που ανταγωνίζεται το ρύζι, ειδικά αν μειωθεί η παρουσία άλλων ζιζανίων.
  5. Μοσχοκύπερη (Cyperus difformis): Μικρό ζιζάνιο που αναπτύσσεται κυρίως σε αραιές φυτεύσεις ρυζιού.
  1. Προληπτικά Μέτρα:
  • Χρήση καθαρών σπόρων χωρίς μολύνσεις από σπόρους ζιζανίων.
  • Περίοδοι ξήρανσης του χωραφιού για έλεγχο των υδρόβιων ζιζανίων.
  1. Μηχανικός Έλεγχος:
  • Καλλιέργεια και Όργωμα: Καταστροφή ριζών πριν τη σπορά.
  • Εκτοπισμός Ζιζανίων με Νερό (Flooding): Πλημμύρα για ασφυξία των ξηρικών ζιζανίων.
  1. Χημική Καταπολέμηση:
  • Με τα κατάλληλα – εγκεκριμένα σκευάσματα σε προφυτρωτική ή μεταφυτρωτική ζιζανιοκτονία.

Τα έντομα αποτελούν σοβαρή απειλή για το ρύζι, καθώς προσβάλλουν τόσο το υπέργειο όσο και το υπόγειο μέρος του φυτού.

  1. Σεσάμια (Sesamia nonagrioides): Οι προνύμφες αυτού του εντόμου, μετά το στάδιο του ξεσταχυάσματος, κατατρώγουν τα στελέχη των ορυζοφύτων, προκαλώντας σημαντικές ζημιές στην καλλιέργεια.
  2. Πυραλίδα (Chilo suppressalis): Οι προνύμφες της πυραλίδας εισέρχονται στα στελέχη του ρυζιού, προκαλώντας αποχρωματισμό και ξήρανση των φύλλων, καθώς και μείωση της απόδοσης.
  3. Αφίδες (Rhopalosiphum maidis): Αυτά τα μικρά έντομα απομυζούν τους χυμούς των φυτών, οδηγώντας σε καχεκτική ανάπτυξη και μετάδοση ιογενών ασθενειών.
  4. Νηματώδεις (Heterodera oryzae): Μικροσκοπικά σκουλήκια που προσβάλλουν τις ρίζες του ρυζιού, προκαλώντας πτώση της ζωτικότητας των φυτών και μείωση της παραγωγής.

Οι μυκητολογικές και βακτηριακές ασθένειες μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές απώλειες αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα.

  1. Πυρικουλάρια (Pyricularia oryzae): Η πιο καταστροφική ασθένεια του ρυζιού στην Ελλάδα. Προκαλεί κηλίδες στα φύλλα, τους βλαστούς και τα στάχυα, οδηγώντας σε σημαντική μείωση της παραγωγής. Ευνοείται από υψηλή υγρασία και υπερβολική αζωτούχο λίπανση.
  2. Ριζοκτόνια (Rhizoctonia solani): Εμφανίζεται σε υγρές συνθήκες και προκαλεί σκούρες κηλίδες στα φύλλα και τους βλαστούς, που μπορεί να οδηγήσουν σε ξήρανση των φυτών.
  3. Ελμινθοσπόριο (Helminthosporium oryzae): Προκαλεί καφέ κηλίδες στα φύλλα και τους κόκκους, μειώνοντας την ποιότητα και την ποσότητα της παραγωγής.
  4. Σήψη ριζών (Pythium spp.): Προσβάλλει τα νεαρά φυτά, προκαλώντας σήψη των ριζών και αδύναμη ανάπτυξη.

7. Συγκομιδή και Αποθήκευση

  1. Φυσιολογικά Σημάδια Ωρίμανσης:
  • Το 85-90% των κόκκων στο στάχυ έχει γίνει χρυσοκίτρινο.
  • Η υγρασία των κόκκων βρίσκεται στο 20-24%.
  • Οι κόκκοι είναι σκληροί και δεν παραμορφώνονται με πίεση.
  1. Εργαστηριακές Μετρήσεις Υγρασίας:
  • Χρήση υγρασιόμετρων για ακριβή έλεγχο του ποσοστού υγρασίας.
  • Προσβολές από Έντομα και Μύκητες: Αύξηση μολύνσεων σε παρατεταμένη παραμονή στο χωράφι.
  • Απώλειες λόγω Σπάσιμο Κόκκων: Μείωση της εμπορικής αξίας από ξηραμένο και θρυμματισμένο ρύζι.
  • Προσβολές από Πουλιά: Απώλειες λόγω κατανάλωσης κόκκων από πουλιά σε ώριμα στάχυα.

Η μετασυλλεκτική διαχείριση περιλαμβάνει την άμεση επεξεργασία των κόκκων για διατήρηση της ποιότητας.

  • Απομάκρυνση άχυρων, σκουπιδιών και ξένων υλών.
  • Χρήση μηχανικών κόσκινων και αεροδιαχωριστών.
  • Προστασία από μολύνσεις και ανάπτυξη μυκήτων.

Στόχος:

  • Μείωση της υγρασίας από 20-24% σε 12-14% για ασφαλή αποθήκευση.

Μέθοδοι Ξήρανσης:

  1. Ηλιακή Ξήρανση:
  • Χαμηλό κόστος αλλά απαιτεί μεγάλο χώρο και εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες. ( δεν συστήνεται )
  1. Μηχανική Ξήρανση:
  • Χρήση θερμού αέρα (50-60°C) σε ειδικούς θαλάμους ξήρανσης.
  • Ταχύτερη διαδικασία και ακριβής έλεγχος υγρασίας.

Η σωστή αποθήκευση είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της ποιότητας του ρυζιού μακροπρόθεσμα.

  1. Σιλό:
  • Ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας.
  • Κατάλληλα για μεγάλες ποσότητες ρυζιού.
  1. Αποθήκες Υπό Σκιά (Shade Storage):
  • Κατάλληλες για μικρότερες ποσότητες.
  • Απαιτείται τακτικός αερισμός και προστασία από υγρασία.
  • Θερμοκρασία: Διατήρηση στους 15-20°C για αποφυγή ανάπτυξης εντόμων.
  • Υγρασία: Κάτω από 14% για αποφυγή ανάπτυξης μυκήτων.
  • Αερισμός: Τακτική κυκλοφορία αέρα για αποτροπή συγκέντρωσης υδρατμών.

Κάνε εγγραφή στο newsletter

Νέα και χρήσιμες πληροφορίες στο e-mail σου

  • 2310 799727
  • info@ziko.gr
Facebook Youtube Linkedin Instagram

Copyright © 2025 – All rights reserved by Ziko S.A.

  • ΠΛΟΗΓΗΣΗ